Bewustzijn

Ik ben mijn heelal

Ik ben mijn heelal

(Moniek van Pelt)  ik ben mijn heelalde ronding in een sterdit is mijn verhaalmijn landmijn hartde sterren weten heus weldat ik met mij de hele schittering bedoelvirtuoze grootheidkent geen enkeltje .ik ben mijn heelalde tranen van oerhet zijn geen druppels latergeen vlucht naar thuis van hierhet vliegt niet voor me uiten maakt niemand loshet draag mij...

Lees meer
Ik ben helder

Ik ben helder

(Moniek van Pelt) Ik ben helder Ik ben geen product van welke tijd dan ook Ik ben in kern niet gespleten Een medaille kent een ontelbare hoeveelheid kanten, meningen en schaduwen En ik verdien mijzelf totaal in dealiteit Ik ben helder; die zin..het portaal en het loze..de kracht. Er gebeurt direct iets in mijn hoofd als ik het spreek vanuit de leegte die deze...

Lees meer
Droomtijd en andere manipulatievormen

Droomtijd en andere manipulatievormen

(Moniek van pelt) Ik werd wakker met het woord droomtijdmanipulatie. Wakker uit zoiets als slaap. Wakker in een wereld die wil dat ik de helft van mijn tijd slaap, om de andere helft te overleven. Een half onbewustzijn en een half op weg naar bewustzijn, om die wereld ooit naar mijn hand te zetten. Zodat ik eindelijk.. bewust.. weet.. ben.. sta.. ga. Helder. Wat zou...

Lees meer
het gevecht om een heelal

het gevecht om een heelal

(Moniek van Pelt)  heel waren we al de confrontatie van voorwenden en navolgen kenden we niet het gevecht die de ikken uitlijnden tot een buitenechtelijke staat vol voor en na-aap gewas als onwetenden in een zonnetent natuurlijk zonder rijk was ondoenlijk voor ons denkbaren in de flits die volgde atomeerde een fragment vol bouwstenen ons onaangetaste gevoel en...

Lees meer
de mens die de wereld kwam redden

de mens die de wereld kwam redden

(Moniek van Pelt) de mensdie de wereld komt reddenis geen mensin de ware zin van het wezenswoordhet is langs tijd en lijneen volger die volgelingen zoekteen leider die geleid wil worden een eigenaar die wil onteigeneneen zoeker die gevonden wil wordeneen gelover die overtuiging beliefteen ontplichter die verplicht en een betweter die beter wil weteneen stiller...

Lees meer
Vaccinaties

Vaccinaties

(Moniek van Pelt) vaccinaties ongelofelijk.. wat een vervreemdend woord op zich inmenging vind ik een beter woord of inwoning want wat laat je verblijven in dat wat je beschouwt als een veilig onderkomen? en veilig voor wat? de dood? en het is niet eens van jou hoe klein het lijf ook oogt het is een orgaan van een maatschappij en jij en ik zelfdenkend totaan zijn...

Lees meer
geloof

geloof

(Moniek van Pelt)  in Geloven verlaat ik mij verzwaar ik mij en hou ik mij alleen en voor koop-waar aan ik dien vergelding en ontmoediging de machteloosheid van een vleselijk verwrongen aanblik en de hand die immer steelt in Geloof richt ik mij op tot een te vermoeden beeld van het soort god die on eigen lijk bedeeld in Geloven veronderstel ik mij in geleende...

Lees meer
Wie ben ik echt?

Wie ben ik echt?

(Moniek van Pelt) Echt zijn veronderstelt geen vraag of antwoord van een vervreemdend soort buitenwereld. Het beoogt geen spel vol onduidelijke vallen en geheim-on-zinnige sleutels, die een binnenwereld voor jou en mij zouden verbergen. Het toont eigen zijnsgedachten over een eigen waarneming in een eigen veld, die als een gezamenrijk hoogste goed wordt...

Lees meer
Je eigen verhaal leven… en wat is dat dan precies?

Je eigen verhaal leven… en wat is dat dan precies?

(Moniek van Pelt)  Eerst zul je leven, opdat het ware verhaal je toekomt. Je kunt verhalen te over bedenken, lezen, verbeelden, lenen of kopiëren... maar eerst zul je leven Het is van nature aanwezig, we behoren aan onszelf toe. En het schepper- principe heeft hier, op wat we aarde noemen, bepaald hoe. De maker heeft het verhaal ontworpen, zo spreekt de...

Lees meer
wat zou je doen

wat zou je doen

(Moniek van Pelt)  wat zou je doenals je alles weer wist?je herinnering geen gaten meer kendeen je schrijven zich uitschreeftot in een krachtend leven zonder doodwat zou je doenals je haren niet meer zouden klittenomdat elke strijd was gestredenen het weke hart jou nooit meer zou moeten zoeken wie zou je zijnals je niet meer hoefde doen alsofnooit meer...

Lees meer
De oorsprongrijke kracht van een groep

De oorsprongrijke kracht van een groep

(Moniek van Pelt) De pure kracht van een mens is dat hij alleen in staat is zichzelf te vormen als hij al-leen staat en in verbinding met de universele bronwaarheid. Volledig en Los van ontkrachting middels gegroepeerde meningen, feiten en oordelen. Zij vertegenwoordigen beelden die tot een geheel verzameld worden middels tegengestelde overtuigingen waarin men...

Lees meer
het monster van kennis

het monster van kennis

(Moniek van Pelt) Als meesterschap niet verder mag reiken dat hetgeen collectief bewaard is, mag, moet, dan zijn zaken als vermogen en begaafdheid slechts gekoppeld aan intellect. Het denkend deel der gemeenschap omvat zijn eigen soevereine wijsheid niet. Uitvindingen maken deel uit van deze bewaring, zo wij in bewaring leven; onder toezicht en controle....

Lees meer
Valse labels en hun onderhuidse sturing

Valse labels en hun onderhuidse sturing

(Moniek van Pelt) Ik zou eens op deze plek vrijuit willen spreken in wat het mij persoonlijk doet als ik al die labels rondom kinderen lees. Er zijn op internet en websites heel veel beschrijvingen te vinden van allerlei bedachte groepen mens die toegeschreven worden aan onze kinderen en innerlijke kinderen. (Over de zogenoemde innerlijke kinderen wil ik het heel...

Lees meer
vriend

vriend

(Moniek van Pelt) Hij snikt. Onhoorbaar. Dat wel. Niemand hoeft zijn pijn te zien. Het is van hem. Hij heeft zich te vaak niet begrepen gevoeld in dit leven. Waarom zou iemand hem willen verstaan? Niets is nodig, als het om zijn lieve vriend gaat. En juist hij moest gaan. Het grijpt hem naar de keel, al is het lang niet meer zo vaak als in het begin. Hij duwt het...

Lees meer
echt

echt

(Moniek van Pelt) We hingen over de reling van het balkon. Ik had al vaker met haar gesproken. Dit keer leek er een soort openheid om ons heen te hangen, die maakte dat we elkaar beter dan gisteren konden verstaan. En toch hadden we woorden nodig. Veel woorden. Niet dat het erg was. Ze bleef er rustig onder. Pas toen we het wat langer over buitenzintuigelijke...

Lees meer
Ongeduid zijn

Ongeduid zijn

(Moniek van Pelt)   als ik niet langs jouw blik verhelderd dien te worden ben ik helder niet ontaard van oorsprong niet verklaard in je boeken niet geïnterpreteerd langs je geleerdheid en niet toegelicht in jouw wet niet verloren in jouw labyrint en niet onthand in dubbele taal die van wel is niet en ik zie wel wat je doet ik zie de verlokkingen tot...

Lees meer
Enkel de bedachte mens zal sterven

Enkel de bedachte mens zal sterven

(Moniek van Pelt) Onderwijs is voor mij niet zozeer iets in de geest van’ levende onder je wijsheid’. Het woord doodt de eigen wijs omdat het wijst. En daar is niks geestigs aan. enkel de bedachte mens zal sterven vrije geesten sterven niet omdat hun verbonden waarheidsgeving binnenstebuiten en los van kader ongeclaimd geschiedt Al wat bedacht is en wat...

Lees meer
Wil en sturing

Wil en sturing

(Moniek van Pelt) De droombeeldwerkelijkheid houdt ons kind massaal in een zoete sprookjessfeer, vol veilig ogende natuur versus wat uit de pas gelopen wilde dierlijkheid en dan natuurlijk die onnatuurLijk stoute dood. Het deel in ons wat we graag kind noemen, beleeft het Al veelal in een afgeleid spel van goed versus kwaad. En daar zit het nog steeds, denkende dat...

Lees meer
De mannen van tucht en de vrouwen van drama

De mannen van tucht en de vrouwen van drama

(Moniek van Pelt)  de mannen van tucht van regel en maat je ziet ze voorbij glijden net boven de straat de mannen van tucht  van zaken en orde ze slaan met hun woorden tot jij dieper zucht de mannen van tucht wat zijn het er veel het gewicht van de wereld oogt zich schevig zo scheel en naast die mannen van tucht lopen de vrouwen van drama de vrouwen van...

Lees meer
In het ware gevoel

In het ware gevoel

(Moniek van Pelt) in het ware gevoel kennen wij elke natuurrijke taal en klank vorm, kleur en geur als van ons en zo in het moment dat het geen geschiedenis vormt vol strijd zoals wij nu menen te moeten kennen als van ons kun je je dat voorstellen? of is dat vaag en vreemd durf ik, jij, wij  te openen voor wat ons vreemd lijkt maar wezensecht wil schijnen dat...

Lees meer