geschreven op hans zimmer- only i will remain

ik wandel naar binnen
om jou te ontmoeten
ik  vermoei me nergens aan
geen gedachte zal ons storen
daar waar ik mijn hart neerleg voor jou


het veld is schoon
en ik wacht er heel rustig
ik heb alle tijd gevraagd te gaan
dit kosmisch beraad geeft ons
alle ruimte die we nodig hebben
om zonder aardse namen samen te zijn


de traan vormt het talend beeld
van een heilig golvend veld
niemand is daar op of uitgeteld
ik besta er al een eeuwigheid
en ik ken jou daar
als stralend levend wezen

er ligt een uitnodiging in ons midden
om beeldig te verstaan
en om nu we toch hier zijn
alle informatie uit te wisselen
die we nog te delen hebben
om te helen aan elkaar

het beeld van de aarde verschijnt
het verbindt ons met de kinderen
en hun spontane zijnsels
vol springend ge huppel
in ontwapenend onderzoek
net voor ze zich helemaal verliezen
in een verwarde on mens


nu, op dat punt gaan we staan
want we weten wat te doen
zo hebben we het altijd gedaan
in onthande wereld beelden
en we schilderen het verstand
aan een verlaten horizon


en we herzien elke gezichtsgrens
gevoelsrijk open
omhoog, opzij en omlaag
naar voren en in de diepte
die zo ontstaat
beschrijven wij t ontwapenende gelaat
als van een kind in elke mens

de pure horizont verdrijft
zachtjes maar zeer beslist
webben vol archont

en jij kijkt
ademloos
zie jij de kinderen aan
die weder opstaan
in hun spontane zijnsels
vol springend ge huppel
in ontwapenend onderzoek
en in elk moment klaar
om zichzelf opnieuw te vinden


en je draait je om naar jou
ik zie je zakken in jezelf
terug op weg naar echt
het verstand wil dat je sterven zal
ze zeggen dat je zoek gaat
verloren langs ziek en oud
dwalende langs verlaten horizon


en ineens sta je op
verwonderd kijk je om je heen
je pakt een krijtje en je tekent wat
je laat het me zachtjes zien
en je ogen beginnen te stralen
dit, zo wijs je in de toon der wijzen
is de kern van mijn beeldverhalen

je toont het poppetje in jouw ogen
die zich uit verlamming
weer opheft tot Mens
ik zie je lopen door je eigen beeld
je vrije vorm met kracht getekend
en zo spontaan ingekleurd
dat je bloesemt in verwachting
en jezelf er blootvoets doorheen danst
jouw eigen wereld is weldra hier ..

.. en mijn hart bonst met de jouwe

ik wandel nog dieper naar binnen
ons contact doet me gevoelsrijker lopen
en stralend naar omhoog, opzij en omlaag
naar voren en in de diepte
die zo ontstaat
zijn wij samen hor i zon
samen hart en samen open


..en we tranen elke hemel
vol vals beeldverleden
uit het hypnotisch focus front
en naar beneden

moniek